OND II* Królowa Górna

aaa4

Na koncu sciezki przystanal i zapatrzyl sie na niebieskie kwiaty. Nie znal ich nazwy. Nigdy go to nie interesowalo. Teraz tez nie, ale ona go zapytala, a bardziej naturalne bylo dla niego [link widoczny dla zalogowanych]
odpowiedziec jej na pytanie, niz je zlekcewazyc.

-Panie - zza krzaka dobiegl go szorstki glos. Alaryk wzdrygnal sie.

Nigdy nie poznal imienia tego mezczyzny, chociaz raz Larissa dla swojej przyjemnosci kazala mu

ssac fajke Alaryka, a sama sie temu przygladala. Alaryk wstrzasnal sie na samo wspomnienie, a potem

drugi raz na widok jego twarzy. Mezczyzna mial ciemne, leniwe oczy, ktorych nie ocieplal usmiech na

ustach.

To on dal Alarykowi pierwsza dawke zapomnienia.

-Panie - powtorzyl mezczyzna - ostatnio nie bylo cie widac. Nie pojawiales sie nawet na dworze. Ani w komnatach swojej pani. Ach, blagam o wybaczenie, moj blad. To juz nie jest...

-Obys sie zadlawil - zgrzytnal zebami Alaryk.

Obcy uniosl brwi, wydal usta i zakolysal biodrem, chociaz wydawal sie mniej swobodny, niz chcial sie okazac. Spojrzal w dal nad ramieniem Alaryka.

-Twoj pan w koncu doprowadzi sie do apopleksji przez to, co wygaduje ta dziewczyna. Alaryk nie odwrocil sie.

-Mowisz o krolu z takim brakiem [link widoczny dla zalogowanych]
szacunku? Zwazaj na jezyk.

-Hm... co do jezyka, to mozesz go wziac. - Obcy przesunal jezykiem po zebach.

Alaryk nie mial najmniejszego zamiaru korzystac z tej propozycji, jednak przemag